افسردگي مزمن چيست؟

ديس تايمي يا افسردگي مزمن، حالتي از افسردگي است كه حداقل به مدت دو سال طول مي‌كشد، اما نسبت به افسردگي اساسي شدت و نشانه‌هاي كمتري دارد. افرادي كه به افسردگي مزمن مبتلا هستند، ممكن است دوره‌هايي از افسردگي اساسي را نيز تجربه كنند.

افسردگي مزمن، مار در آستين پرورش دادن!

در افسردگي مزمن فرد اكثر روزهاي سال با نشانه‌هاي افسردگي زندگي مي‌كند. افسردگي مزمن معمولا شناسايي نمي‌شود چون تغيير ناگهاني و بارزي در زندگي فرد ايجاد نمي‌كند، پس احتمالا افسردگي توسط بيمار يا اطرافيان او شناسايي نمي‌شود. ولي پيامدهاي ناگوار آن در بلند مدت، زندگي حرفه اي و شخصي فرد را تحت تاثير قرار مي‌دهد. زماني كه افسردگي تشخيص داده نشود، براي درمان اقدامي صورت نمي‌گيرد در نتيجه افت تحصيلي، شغلي و اجتماعي پياپي، فرد را در كام خودش فرو مي‌برد.

افسردگي مزمن چه پيامدهايي به همراه دارد؟

افرادي كه علائم افسردگي مزمن را تجربه مي‌كنند، معمولا خسته به نظر مي‌رسند يا شكايت مي‌كنند كه هميشه خسته هستند ولي خودشان هم ممكن است دليل آن را ندانند. خستگي مداوم براي اين افراد مي‌تواند يكي از آزاردهنده‌ترين نشانه‌ها باشد، حتي ممكن است خودشان را به خاطر اين موضوع سرزنش كنند يا مورد سرزنش ديگران قرار بگيرند و برچسب تنبلي به آن زده شود. اين افراد مجبور هستند كه خستگي خودشان را پنهان كنند تا از نظر شغلي و اجتماعي آسيب نبيند.

بي حوصلگي و حساسيت آن‌ها ممكن است به عنوان ويژگي شخصيتي آن‌ها در نظر گرفته شود. مجموع اين علائم بدون شناسايي بيماري، باعث مي‌شود نه تنها فرد حس بدي نسبت به خودش داشته باشد؛ بلكه ديگران هم به جاي حمايت، او را مورد انتقاد قرار دهند. بيمار افسرده از آنجايي كه نمي‌تواند در سطحي باشد كه ديگران توقع دارند و از طرفي از بيماري خودش هم خبر ندارد، پس خودگويي‌هاي منفي و به مراتب افت عملكردش نيز بيشتر مي‌شود.

دلايل بروز افسردگي مزمن

عوامل مختلفي مي‌تواند در بروز افسردگي مزمن نقش داشته باشند. عواملي مانند ژنتيك و سابقه خانوادگي، كاركرد نامناسب مدارهاي مغزي و انتقال دهنده‌هاي عصبي، افسردگي درمان نشده، وجود استرس زاهايي مانند بيماري‌هاي مزمن، مشكلات در روابط اجتماعي، از دست دادن شغل، مشكلات اقتصادي و ... در بروز و تداوم افسردگي مزمن مي‌توانند نقش داشته باشند.

علائم و نشانه‌هاي افسردگي مزمن

نشانه‌هاي افسردگي مزمن با افسردگي اساسي مشابه است، ولي از نظر تعداد علائم و شدت، نشانه‌ها خفيف‌تر مي‌باشد:

• خلق افسرده يا غمگين در بيشتر روزها يا تقريبا هر روز
• لذت نبردن از چيزهايي كه قبلا براي فرد لذت بخش بوده‌
• افزايش يا كاهش اشتها و وزن
• تغيير در ميزان خواب
• ناآرامي و بي قراري، به صورتي كه براي ساير افراد قابل ملاحظه باشد
• خستگي و نداشتن انرژي تقريبا هر روز
• احساس درماندگي، بي‌ارزشي يا احساس گناه مفرط تقريبا هر روز
• فقدان تمركز يا مشكلات در تصميم گيري تقريبا هر روز

افسردگي مزمن چگونه درمان مي‌شود؟

هر چه تشخيص و درمان بيماري زودتر انجام شود شدت نشانه‌ها و احتمال عود بيماري كاهش پيدا مي‌كند. روان درماني در افراد مبتلا به افسردگي مزمن، به بهبود مهارت‌هاي مقابله اي و افزايش مهارت‌هاي سازگاري متناسب با شرايط زندگي كمك مي‌كند. درمانگر باورهاي منفي فرد را به چالش مي‌كشاند تا او را در جهت رسيدن به باورهاي منطقي هدايت كند.

انواع مختلف داروها براي درمان افسردگي مزمن وجود دارد. روان پزشك سعي مي‌كند متناسب با فرد، دارويي كه كمترين عوارض جانبي را دارد تجويز كند. البته هر دارويي با عوارضي همراه است پس روان درماني در كنار دارو درماني لازم است تا فرد بتواند هر چه زودتر بدون مصرف دارو به زندگي عادي خود برگردد.

سخن آخر

اگر نشانه‌هاي افسردگي را در خودتان تشخيص مي‌دهيد و اين علائم بيش از 2 هفته ادامه پيدا كرده، ممكن است به افسردگي مزمن مبتلا شده باشيد. درمانگر مي‌تواند ارزيابي دقيقي از تاريخچه پزشكي، شخصي و خانوادگي تان داشته باشد و بر اساس آن شما را راهنمايي كند تا در صورت لزوم هر چه سريعتر براي درمان اقدام كنيد و مسلما تشخيص و درمان به موقع، آسيب كمتري به ساختار مغز وارد مي‌شود پس بهبود زودتر حاصل مي‌شود، از طرفي جلوگيري از افت در عملكرد اجتماعي، خود مانعي براي بروز دوره‌هاي عود بعدي است. در كنار درمان‌ها تغيير سبك زندگي نيز اهميت دارد، براي مثال ممكن است بيدار شدن در دوران افسردگي سخت شود، شما با ايجاد تغييراتي مي‌توانيد از تاثير اين موضوع بكاهيد.

براي دريافت مشاوره در زمينه مزمن مي‌توانيد با مشاوران مركز مشاوره روانشناسي هنر زندگي از طريق تلفن ثابت از كل كشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگيريد.

منبع: افسردگي مزمن | نشانه ها، علل و درمان افسردگي مزمن