چرا كودكان تمايل به بازي با ديگر كودكان را ندارند؟

ميزان تمايل به بازي با همسالان در كودكان يكسان نيست. زيرا بعضي از بچه‌ها ذاتا معاشرتي‌تر و خون گرم‌تر از كودكان ديگر هستند. تفاوت خلقي از همان دوران نوزادي مشخص مي‌باشد، برخي كودكان آرام بوده، اما كودكي ديگر پرخاشگر و پر جنب و جوش مي‌باشد. اين تفاوت‌ها حتي در ميان خواهر برادرها نيز ديده مي‌شود. پس نبايد  همه را به يك چشم ديد. اما گاهي بي ميلي كودك به قدري است كه در اغلب موارد بازي‌ها و فعاليت‌هاي تكي را ترجيح مي‌دهد. به طور چشمگيري از ارتباط با ديگر كودكان اجتناب كرده و يا در يافتن دوست ناتوان است. در اين شرايط با توجه به خصوصيات كودك احتمال وجود مشكلات جسماني و يا رواني وجود دارد، والدين براي اطمينان از سلامت كودك خود بايد به متخصص كودك مراجعه نمايند.

آيا وضعيت جسماني كودك مي‌تواند مانع از بازي كردن او شود؟

كودكاني كه دچار ضعف جسماني مانند كمبود ويتامين‌ها يا كمبود آهن هستند و يا با مشكلاتي مثل تنگي نفس مواجه اند؛ نمي‌توانند فعالانه به بازي بپردازد. اين ناتواني بر روحيه و سلامت رواني كودك اثر مي‌گذارد. در اين صورت بهتر است فرزندتان را به بازي‌هاي ذهني و فكري تشويق كنيد و براي بهبود وضعيت جسمي او اقدام نماييد. 

تفاوت ها مانعي براي بازي با ديگر كودكان

بازي نكردن كودك گاهي به دليل تفاوت هايش با ديگر كودكان است. عينك ذره بيني، لكنت زبان، هوش بالا و هر چيزي كه باعث تمايز كودك شود، او را نسبت به حرف‌ها و واكنش‌هاي ديگر همسالات حساس و آسيب پذير مي‌كند. اين كودكان با كوچكترين تمسخر ناراحت مي‌شوند و ارتباطشان را كم مي‌كنند.

كودكان خجالتي محكوم به تنهايي 

دوست شدن و برقراري ارتباط براي كودكان خجالتي كاري دشوار مي‌باشد. براي حل اين موضوع والدين مي‌توانند با تشويق كودكشان و دعوت برخي همسالان به خانه فرصت دوستي را براي فرزندشان محيا كنند. افزايش اعتماد به نفس كودكان نيز مي‌توانند به حل اين مشكل كمك كند. حتي مي‌توانيد كودك تان را به محل‌هاي بازي ببريد تا با تماشاي ديگر كودكان علاقه به بازي پيدا كند. اما هرگز به كودك نگوييد "چرا تو نميري با كودكان بازي كني يا يك گوشه ننشين برو با دوستانت بازي كن"، اين كار باعث ترس بيشتر و اضطراب در كودك مي‌شود.

كودكان خاص نبايد با ديگر بچه‌ها بازي بكنند

گاهي كودك به خاطر لوس و پرتوقع بودن، از جانب ديگر كودكان طرد مي‌شوند. در اين مواقع در سبك فرزندپروري و روش تربيتي خود تجديد نظر كرده و به فرزندتان اصول اخلاقي و رعايت حق و حقوق ديگران را آموزش دهيد. بهترين روش براي اين تغيير اين است كه خود والدين الگوي كودك بشوند.

والديني كه تمايل بازي كودك را از بين مي‌برند

بعضي از مادرها چون انرژي لازم و حوصله سرو صدا ندارد، به كودك نيز اجازه هر فعاليتي را نمي‌دهند. براي مثال فرزتدشان را از بازي با پسر همسايه منع مي‌كنند، چون اگر اجازه دهند بايد بر بازي‌هاي آن‌ها نظارت كرده و مراقبت‌هاي بيشتري بكنند، پس كودك را محدود كرده و از او مي‌خواهند در خانه و يا خواهر و برادرهايش فقط بازي كند. به اين صورت خود والدين فرزندشان را به سمت تنهايي سوق مي‌دهند. بازي كودكان به رشد و تكامل شناختي آن‌ها كمك مي‌كند، پس بهتر است شرايط را براي بازي آن‌ها فراهم نماييد.

بازي كودكان با همسالان يا بزرگسالان

براي كودك بهتر است كه هم با همسالان و هم با بزرگسالان بازي كند. بازي با همسالان باعث ميشود كودك بتواند با همسالان خود ارتباط برقرار كند و هنگام بزرگسالي در كارهاي گروهي و جمعي بهتر عمل كند. كودكان وقتي كه در يك سطح هستند ميتوانند از نظر رشد و پيشرفت به هم كمك كنند. كودكان به هم نيازمندند تا بتوانند از همديگر بياموزند.

همسالان به خاطر درك يكديگر تمايل بيشتري به يادگيري از همسالان دارند. كودكاني كه بيشتر اوقات خود را با بزرگسالان مي‌گذرانند، اغلب فكر مي‌كنند ديگران بهتر از آن‌ها هستند و او نمي‌تواند مانند ديگران از پس كارها بر آيد. دادن مسئوليت به كودك و قرار دادن او در محيطي با ديگر همسالان ارتباط بگيرد، بسيار مفيد مي‌باشد.

براي دريافت مشاوره در زمينه بازي نكردن كودك مي‌توانيد با مشاوران مركز روان شناسي هنر زندگي از طريق تلفن ثابت از كل كشور با شماره9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگيريد.

منبع : بازي نكردن كودك | علل و موانع بازي كردن كودكان