چرا بايد در خانواده قوانيني وجود داشته باشد؟

وضع قوانين در خانواده باعث ايجاد نظم و هماهنگي در زندگي و در روابط بين اعضاي خانواده مي شود و رعايت اين قوانين موجب آرامش دروني مي گردد. هيچ‌كس بي‌نظمي را دوست ندارد، در شرايط بي نظمي احساس درماندگي و هرج و مرج خواهيد كرد. براي وضع قوانين در خانه و رعايت آنها توسط اعضاي خانواده به زمان نياز داريد، اما وقتي به آن عادت كرديد، زندگي براي‌تان بسيار ساده‌تر خواهد شد. همچنين فرزندان شما با رعايت قوانين ياد مي گيرند در آينده به قوانين احترام گذاشته و بر اساس آن ها برنامه ريزي كنند.

چه كسي در خانه قوانين را وضع مي كند؟

از گذشته تا به امروز سيستم خانواده دستخوش تغييرات زيادي شده است. اغلب اين تغييرات به دليل معيوب بودن سيستم هاي پيشين شكل مي گيرند. تجارب دوران كودكي در نحوه شكل گيري سيستم هاي خانواده موثر هستند. مشاوران خانواده با مداخله در اين سيستم هاي ناكارآمد سعي در به تعادل رساندن قدرت در خانواده و شكل دهي چهارچوبي مشخص دارند. در ادامه به بررسي سه نوع سيستم توزيع قدرت در خانواده مي پردازيم.

مرد سالاري

در خانواده هاي مرد سالار تمام قوانين و مقررات توسط پدر خانواده تعيين مي شنوند. در اين خانواده ها مرد سالاري تفكر حاكم مي باشد. در چنين خانواده هايي تمام اعضا بايد از قوانين بي چون و چراي پدر پيروي كنند و كسي حق اظهار نظر ندارد.

زن سالاري

در خانواده اي كه زنان در خانواده و زندگي همسر و فرزندان تسلط داشته باشند قوانين نيز توسط مادر خانواده وضع مي شود. در چنين خانواده اي مرد هيچ نقشي ندارد. در عموم اصطلاح زن ذليلي براي چنين مرداني به كار مي رود كه در تمام امور همواره پيرو خانم خانه هستند.

فرزند سالاري

 آخرين گروه خانواده هايي هستند كه فرزند سالاري در آن ها حكم مي كند، به طوري كه به تمام نيازهاي معقول و نامعقول فرزندان پاسخ داده مي شود. در اين خانواده هيچ قانوني وجود ندارد و همه چيز طبق خواسته فرزندان پيش مي رود.
بهترين است كه قانون هاي زندگي را والدين و قانون هاي بازي را بچه ها تعيين كنند. اگر هميشه والدين قانون بگذارند اعتماد به نفس بچه ها كم مي شود و آنان كم كم از قانون و قانون گذاري بدشان مي آيد. اگر فقط يك شخص در خانواده مثلا فقط مادر يا فقط پدر قوانين را تعيين كند، اعتدال بر قرار نمي شود و ممكن است ارزش هاي يكي از اعضا ناديده گرفته شود. در نظام فرزند سالاري نيز نيازهاي پدر و مادر سركوب مي شود و فرزندان دچار اعتماد به نفس كاذب مي شوند.

چگونه در خانه قانون تعيين كنيم؟

براي قانون گذاري بايد همه اعضاي خانواده حضور داشته باشند. در قانون گذاري، بايدها و نبايدهاي مورد تاييد خانواده تعيين مي شود. همه اعضاي خانواده بايد قانون ها را رعايت كنند. پس اگر كسي نظري دارد بايد در جلسه قانون گذاري طرح كند. والدين بايد دليل هر قانون را براي كودكشان توضيح دهند تا متقاعد شود كه آن قانون را رعايت كند.

قانون هايي بگذاريد كه خودتان هم فرصت و امكان اجراي آن را داشته باشيد. قوانين را متناسب با سن و توانايي هاي فرزندتان تعيين كنيد. بايد با همسرتان براي تعيين قوانين رويه اي يكسان و هماهنگ داشته باشيد. با همديگر مشورت كنيد سپس تصميم بگيريد و بعد بچه ها را در جريان اجراي آن قوانين بگذاريد. اگر شما و همسرتان در مورد رفتارهاي پسنديده يا ناپسند فرزندتان هم عقيده نباشيد نمي توانيد هيچ قانوني را در خانه حكم فرما كنيد. براي اين منظور بايد با هم گفت و گو كنيد و با دلايل هم آشنا شويد تا با يكديگر هم عقيده شويد.

در هر هفته يك قانون بگذاريد و در طول هفته آن را اجرا كنيد تا به يك رفتار تبديل شود. وضع قوانين زياد در كوتاه مدت باعث تخريب چهارچوب قوانين خانه مي شود، چرا كه نمي توان ناگهان تمام قوانين را رعايت كرد.

چه قوانيني بايد در خانه وضع شوند؟

براي وضع قوانين خانه بايد نيازهاي اعضاي خانواده را بشناسيد. براي مثال مي توانيد قوانيني براي ساعت خواب تعيين كنيد يا مثلا بچه ها بايد قبل خواب وسايل مورد نياز براي روز بعد را آماده كنند. هر روز بعد از مدرسه بعد از زمان مشخصي بايد تكاليف خود را انجام دهند. يكي از قوانيني كه مي توان وضع كرد اين است كه مثلا تمام اعضاي خانواده بعد از اتمام غذا ظرف هاي خود را داخل سينك بگذارند و اگر بچه ها بزرگ هستند خودشان ظرف غذايشان را بشويند.

نكاتي در رابطه با اجراي قوانين در خانه

1_ اگر براي هر مسئله اي قانوني وضع كنيد بايد براي كودك به جاي نقش پدر و مادري نقش پليس را اجرا كنيد.
2_ روي هر مسئله كوچكي حساس نباشيد و مسائل كم اهميت را ناديده بگيريد و تمركزتان را روي مسائل مهم قرار دهيد چون اگر مدام به رفتارهاي كودك حساسيت نشان دهيد كودك هيچ يك از قانون ها را اجرا نمي كند.
3_ اگر بچه اشتباه كرد يا قوانين را ناديده گرفت بايد اشتباه بودن كارش را به او بفهمانيد در غير اين صورت قانون شكني و سرپيچي از حرف هاي والدين برايش عادت مي شود.

4_ موقع اجراي قانون هرگز فرزند خود را تحقير نكنيد و به او توهين نكنيد. چرا كه توهين به كودك عواقب جبران ناپذيري را به دنبال دارد.
5_ هنگام قانون گذاري عواقب قانون شكني را هم طرح كنيد و كامل شرح دهيد كه سرپيچي از قانون تنبيه به دنبال دارد.

براي دريافت مشاوره در زمينه چگونگي وضع قوانين در خانه مي توانيد با مشاوران مركز مشاوره روانشناسي حامي هنر زندگي از طريق تلفن ثابت از كل كشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگيريد.

منبع : قوانين در خانه | چه كسي قانون خانه را مي گذارد؟