رفتار صحيح با بيماران مبتلا به ام اس

در مورد رفتار صحيح با بيماران مبتلا به ام اس چندين نكته را بايد در نظر گرفت كه در ادامه توضيح داده شده‌اند:

1. فراهم سازي محيطي آرام

افراد مبتلا به اين بيماري نيازمند زندگي كردن در شرايط كم تنش هستند، اين امر بدين معنا نيست كه ما بايد شرايط بدون استرس را براي آن‌ها فراهم كنيم، امكان اين كار نزديك به صفر است. زيرا كوچك‌ترين كارها نيز مي‌تواند استرس زا باشد. اما ما مي‌توانيم با مجموعه‌اي از اقدامات فشار بيش از حد را از روي دوش افراد مبتلا به اين بيماري برداريم. براي مثال مشاغلي كه به خودي خود استرس زا هستند، براي اين بيماران مناسب نيست و مي‌تواند درصورت عدم تحمل تعارض توسط بيمار باعث افزايش سرعت بيماري آن‌ها شود. وجود بيماران مبتلا به ام اس و نگهداري و مراقبت از او مي‌تواند منجر به بروز تعارضاتي در خانواده شود. براي حل تعارضات در خانواده مي‌توانيد از مشاوره خانواده بهره مند شويد.

2. رفتار صحيح با بيماران مبتلا به ام اس | آموزش مهارت‌هاي كنترل استرس

از آن جا كه نمي‌توانيم استرس را در زندگي كم كنيم مي‌توانيم با بالا بردن ظرفيت تحملبيماران مبتلا به ام اس آن‌ها را براي حوادث زندگي آماده سازيم. آن‌ها همانند افراد سالم نيازمند تجربيات زندگي روزمره هستند. ايزوله كردن و نگه داري آن‌ها در يك گوشه براي محافظت خود مي‌تواند موجب بدتر شدن بيماري آن‌ها شود. مهم است با بيماران درباره آينده بيماري آن‌ها صحبت شود و آن‌ها بايد بدانند كه مهارت كنترل استرس براي آن‌ها از ديگران مهم‌تر است. همچنين روش‌هاي آرميدگي مي‌تواند براي كاهش اضطراب اين افراد مفيد باشد. در اين زمينه مي‌توانيد از مشاوره كنترل استرس كمك بگيريد.

3. توجه به شرايط زندگي بيمار

بيماران مبتلا به ام اس از نظر سلامتي نيز آسيب پذيرتر از ديگران هستند، در نتيجه اطرافيان اين بيماران بايد نسبت به سلامتي جسماني آن‌ها و وضعيت بهداشتي اين بيماران حساسيت بالاتري را نشان دهند. اگر در شهرهاي آلوده زندگي مي‌كنند، در صورت امكان در روزهايي كه وضعيت هوا نابسامان است يا از خانه خارج نشوند و يا حتما از ماسك استفاده كنند. همچنين بايد عادات غذايي صحيح داشته و در انتخاب نوع غذا دقت كنند.

4. رفتار صحيح با بيماران مبتلا به ام اس | مراقبت از درمان بيمار مبتلا به ام اس

با توجه به اين كه اين بيماري درمان يك مرحله‌اي ندارد و حتي با رعايت تمام نكات بهداشت رواني و جسمي باز هم احتمال عود كردن آن وجود دارد، اطرافيان بيمار بايد توجه داشته باشند كه طولاني بودن و نامشخص بودن بيماري موجب نوعي بي‌تفاوتي و خستگي بيمار مي‌شود. اين امر بدان معناست كه بيمار در ابتداي تشخيص بيماري به شدت نسبت به بيماري خود هشيار است و توجه زيادي به بيماري و سلامتي خود دارد اما رفته رفته فرسوده مي‌شود و نسبت به بيماري خود بي تفاوت مي‌شود.

ممكن است بيمار از مصرف داروهايش سرباز زده و ميل به انجام فعاليت‌ها و رفتارهايي را داشته باشد كه برايش مفيد نيستند. اين مرحله شايد مهم‌ترين و چالش برانگيز‌ترين مرحله بيماري است. مهم‌ترين نقش اطرافيان در اين مرحله حمايت از بيمار است. افسردگي در اين بيماران قابل پيش بيني است، كه ممكن است نيازمند مداخله‌ي يك متخصص باشد. براي كسب اطلاعات بيشتر از افسردگي كليك كنيد.

5. خودداري از ترحم بي جا 

اگر بيمار به مرحله‌اي برسد كه تمايلي براي ادامه درمان نداشته‌باشد تكليف چيست؟ معمولا مجموعه‌اي از عوامل وجود دارند كه باعث مي‌شود تا بيمار ميل و رغبت خود را به ادامه درمان از دست بدهد. گاهي ديده مي‌شود خانواده‌هاي بيماران مبتلا به بيماري‌هاي مزمن بيش از حد به بيمار فشار مي‌آورند و سعي در  كنترل هميشگي بيماران دارند. به خاطر داشته باشيم كه كنترل بيمار به معني ايجاد فشار و زنداني كردن بيمار در زندان ترسناك محبت اجباري ما است، كه اين خود مي‌تواند باعث آزار روحي و نااميدي در بيمار شود. مهم است بيمار بتواند آگاهانه تصميم بگيرد و احساس كند زندگي جريان عادي خودش را طي مي‌كند.

از ديگر جرياناتي كه پيش مي‌آيد، افراد خانواده نقش حمايتي خود را بيش از حد اعمال مي‌كنند و مانند مادر سعي مي‌كنند تا امكانات غير ضروري را به هر شكل براي بيماران فراهم كنند. اين امر باعث بروز دو مشكل مي‌شود، يك اين كه فرد از نقش بيمار بودن خود احساس گناه كرده و به صورت آشكار يا ناآشكار دست به اعمال خود تخريب گرايانه بزند و سپس مي‌تواند باعث خشم بيمار شده و با اطرافيان رابطه پرخاشگرانه داشته باشد. توجه كنيم كه ما نمي‌توانيم هميشه بيمار را كنترل كنيم و همه چيز را براي او فراهم كنيم، و حتي اگر توان اين كار موجود باشد اين امر غيرضروري و مضر خواهد بود. بيماري‌هاي مزمن نيازمند حمايت و توجه هستند و كافي است در كنار بيمار باشيم و به اندازه به او توجه كنيم و اجازه ندهيم بيمار احساس ناتواني از جانب اطرافيان داشته باشد.

6. رفتار صحيح با بيماران مبتلا به ام اس | مراقبت از روان بيماران مبتلا به ام اس

در نهايت يكي ديگر از اقدامات مؤثر در اين زمينه كمك گرفتن از روانشناسان سلامت است. روانشناسان سلامت نيروهايي در حوزه سلامت روان هستند كه دانش لازم را براي كنارآمدن و زندگي بهتر با بيماري‌ها به خصوص بيماري‌هاي مزمن دارا هستند. براي كسب اطلاعات بيشتر در زمينه روانشناسي سلامت كليك كنيد.

براي دريافت مشاوره در زمينه رفتار صحيح با بيماران مبتلا به ام اس مي توانيد با مشاوران مركز مشاوره روانشناسي حامي هنر زندگي از طريق تلفن ثابت از كل كشور با شماره 9099075228 و از تهران با شماره 9092305265 تماس بگيريد.

منبع : رفتار صحيح با بيمار مبتلا به ام اس